HET IS MET RESPECT EN LIEFDE VOOR ISRAËL DAT IK MET INSTEMMING DE VERTAALDE SPEECH PLAATS!
Overgenomen van: http://aukina4israel1.multiply.com/journal/item/3026/
Shalom
Henk Rijstenberg
Uitspraken Netanjahoe op het hoofdkwartier van de UN in New York vrijdag 23 september 2011.
Pm Netanjahoe: Dank U wel meneer de president.
Dames
en heren, Israël heeft haar hand uitgereikt vanaf het moment dat het
63 jaar geleden werd opgericht. Namens Israël en het Joodse volk,reik ik
die hand weer uit vandaag.
Ik reik hem toe aan de mensen van
Egypte en Jordanië, met hernieuwde vriendschap Voor de buren met wie we
vrede hadden gesloten.
Ik strek hem uit naar de bevolking van Turkije, met respect en goede wil.
Ik
reik mijn hand uit naar de mensen van Libië en Tunesië, met bewondering
voor diegenen die proberen om een democratische toekomst op te bouwen.
Ik reik mijn hand uit naar de andere volkeren van Noord-Afrika en
het Arabisch schiereiland, met wie we een nieuw begin willen smeden.
Ik
reik uit naar de mensen van Syrië, Libanon en Iran, met ontzag voor de
moed van die genen die vechten tegen een brutale repressie.
Maar
vooral reik ik mijn hand uit naar het Palestijnse volk, met wie we naar
een rechtvaardige en duurzame vrede willen zoeken.
Dames en heren in Israël neemt onze hoop op vrede nooit af.
Onze wetenschappers, artsen en inovatoren gebruiken hun genie om de wereld van morgen te verbeteren.
Onze kunstenaars en schrijvers, verrijken het erfgoed van de mensheid.
Nou weet ik dat dit nou niet precies het beeld is van Israël, die hier vaak wordt afgebeeld in deze zaal.
Het
was tenslotte hier in 1975 dat het eeuwen oude verlangen van mijn
mensen om ons nationale leven te herstellen in onze oude bijbelse
vaderland.
Het was hier toen dit gevlochten werd dat dit op schandalige wijze werd gebrandmerkt als racisme.
En
het was hier in 1980, hier op deze plek dat het historische
vredesakkoord tussen Israël en Egypte niet werd geprezen maar het werd
afgewezen.
En het is hier dat jaar in jaar uit Israël word uitgekozen en ten onrechte wordt veroordeelt .
Het word vaker uitgekozen voor veroordeling dan alle naties van de wereld bij elkaar.
21 van de 27 resoluties van de Algemene Vergadering veroordelen Israël,
de enige echte democratie in het Midden-Oosten.
Nou dit is helaas een akelig onderdeel van deze VN-instelling.
Het is hier het theater van het absurde.
Het beeld van Israël word hier niet alleen voorgeschoteld als zijnde de schurk,
maar ze geven hier vaak aan de echte schurken de hoofdrol.
Khadafi's
Libië was voorzitter van de VN’s Commissie voor de mensenrechten!
Saddam's Irak kreeg de leiding van de VN-commissie voor Ontwapening.
Ja je zou kunnen zeggen,dat is in het verleden.
Maar hier is wat er nu vandaag de dag gebeurd.
Op dit moment zit het door de Hezbollah gecontroleerde libanon nu aan het hoofd van de VN-Veiligheidsraad.
Dit
betekent in feite dat een terroristische organisatie in controle is
over het lichaam dat belast is met het waarborgen van de wereld
veiligheid.
Dit is iets wat je niet zelf zou kunnen verzinnen!.
Dus hier in de VN, kunnen de automatische meerderheden doen en laten wat ze maar willen.
Zij kunnen besluiten dat de zon in het westen op stijgt of opreist in het westen.
Ik denk dat dat eerste al is voorbeschikt.
Maar ze kunnen ook besluiten vastleggen,
Zij
hebben al besloten dat de Westelijke Muur in Jeruzalem, de heiligste
plaats voor het jodendom, op bezet Palestijns grondgebied ligt.
En toch zelfs hier in de Algemene Vergadering kan de waarheid af en toe wel eens doorbreken.
In 1984 toen ik tot Israëls ambassadeur werd benoemd hier bij de Verenigde Naties, bezocht ik de grote rabbijn van Lubavich.
Hij zei tegen mij,
Nou
dames en heren ik wil niet dat iemand van u zich beledigd gaat voelen,
want uit eigen ervaring van het dienst doen hier,weet ik dat er vele
eerbare mannen en vrouwen, en veel capabele en fatsoenlijke mensen hun
volken hier dienen.
Maar hier is wat de rabbi zei tegen mij. Hij zei tegen me je zult dienst gaan doen in een huis van vele leugens.
En
toen zei hij,herinner je dan, dat zelfs in de donkerste plek, het
licht van een enkele kaars wijd en zijd gezien kan worden.
Vandaag
heb ik de hoop dat het licht van de waarheid zal gaan schijnen, al was
het maar voor een paar minuten, in een zaal die al veel te lang een
plaats is geweest van duisternis voor mijn land.
Nou als premier van Israël ben ik hier niet gekomen om applaus te winnen.
Maar ik kwam hier om de waarheid te spreken.
En de waarheid is,De waarheid is dat Israël vrede wil.
De waarheid is dat ik vrede wil.
De
waarheid is dat in het Midden-Oosten te allen tijde, maar vooral in
deze turbulente dagen vrede moet worden verankerd in veiligheid.
De waarheid is dat we geen vrede kunnen bereiken via VN-resoluties,
maar alleen door middel van rechtstreekse onderhandelingen tussen de beide partijen.
De waarheid is dat tot nu toe de Palestijnen hebben geweigerd te onderhandelen.
De waarheid is dat Israël vrede met een Palestijnse staat wil,
maar de Palestijnen willen een staat zonder vrede.
En de waarheid is dat je dat niet mag laten gebeuren.
Dames en heren toen ik hier voor het eerst kwam, 27 jaar geleden was de wereld verdeeld tussen Oost en West.
Sindsdien is de Koude Oorlog geeindigd.
Grote beschavingen zijn wakker geworden uit een eeuwen oude slaap.
Honderden miljoenen zij opgeheven uit armoede.
En talloze meerdere zijn klaar om te volgen.
En het merkwaardige is dat tot nu toe deze monumentale historische verschuiving grotendeels vreedzaam heeft plaats gevonden.
Maar nu is er een maligniteit gegroeit tussen Oost en West die de vrede van allen bedreigt.
Het wil niet bevrijden, maar het wil slaven maken
Het wil niet opbouwen, maar het wil vernietigen.
Deze maligniteit is de militante islam.
Het kleed zich in de mantel van een groot geloof.
Maar ondertussen moord het joden, christenen en moslims uit met een meedogenloze onpartijdigheid.
Op 11 september vermoorde het duizenden Amerikanen, en liet de Twin Towers achter als smeulende ruïnes.
Gisteravond legde ik een krans op het 9 / 11 monument.
Het was diep ontroerend.
Maar
toen ik er naartoe ging,weerklonken steeds in mijn hoofd, de
schandalige woorden die de president van Iran zei gisteren op dit
podium.
Hij impliceerde dat 9 / 11 een Amerikaanse samenzwering was.
Sommigen van jullie verlieten deze zaal.
Maar Jullie hadden dit allemaal moeten doen!.
Sinds 9 / 11 hebben de militante islamisten talloze andere onschuldigen afgeslacht!
In Londen en Madrid, in Bagdad en Mumbai, in Tel Aviv en Jeruzalem, in elk deel van Israël.
Ik
denk dat het grootste gevaar waarmee onze wereld te kampen heeft, is
dat dit fanatisme zich zal bewapenen met nucleaire wapens.
En dat is nou precies wat Iran probeert te doen.
Kun
je je voorstellen dat die man die hier zo tekeer ging gisteren,kan je
je voorstellen dat hij bewapend zal zijn met kernwapens?
De internationale gemeenschap moet Iran stoppen,voor dat het te laat is.
Want als Iran niet gestopt word, dan zullen we allemaal geconfronteerd worden met het spook van nucleair terrorisme.
En de Arabische lente zal al snel een Iraanse winter kunnen worden.
Dat
zou een tragedie zijn. Miljoenen Arabieren zijn de straat op gegaan om
tirannie te vervangen door vrijheid, en niemand zou daar meer voordeel
van hebben dan Israël als zij die ijveren voor vrijheid en vrede
zouden overwinnen.
Dit is mijn vurige hoop.
Maar als de minister president van Israël kan ik de toekomst van de Joodse staat niet riskeren voor wens volle gedachten.
Leiders moeten de werkelijkheid zien zoals die is en niet zoals die zou moeten zijn.
We moeten ons best doen om de toekomst vorm te geven,
maar we kunnen de gevaren van het heden niet zomaar weg wensen.
En de wereld rondom Israël word absoluut zeker steeds gevaarlijker.
Militante islam heeft Libanon en Gaza al in beslag genomen.
Het is vastberaden om de vredesverdragen tussen Israël en Egypte en tussen Israël en Jordanië te verscheuren.
Het heeft het verstand van vele Arabieren vergiftigd tegen de Joden en Israël.
En tegen Amerika en het Westen.
Het verzet zich niet tegen het beleid van Israël, maar tegen het bestaan van Israël.
Nu beweren sommige mensen dat de verspreiding van de militante islam zeker in deze turbulente tijden,
Als je die wilt vertragen zo argumenteren ze,
Moet Israël zich haasten om concessies te doen,om territoriale compromissen te sluiten.
En deze theorie klinkt eenvoudig. In principe klinkt het als volgt.
Verlaat
het gebied en de vrede zal worden bevorderd. De gematigden zullen
worden versterkt en de radicalen zullen op een afstand worden gehouden.
En maak je geen zorgen over die vervelende details van hoe of Israël
zich daadwerkelijk zal kunnen verdedigen.
Internationale troepen zullen het werk doen.
Deze mensen zeggen konstant tegen mij ,maak gewoon een ingrijpend offer en alles zal uitwerken.
Weet je, er is maar een probleem met deze theorie. We hebben het geprobeerd en het heeft niet gewerkt.
In
2000 maakte Israël een ingrijpend vredes aanbod, dat nagenoeg voldeed
aan alle eisen van de Palestijnen. Arafat verwierp het.
De Palestijnen lanceerden toen een terroristische aanval die duizend Israëlische mensen levens heeft opgeëist.
Premier Olmert maakte daarna een nog groter offer in 2008.
Maar President Abbas reageerde hier niet eens op.
Maar Israël deed meer dan alleen maar grootse offer aan bieden.
We hebben feitelijk hele gebieden verlaten.
We trokken ons terug uit Libanon in 2000.
En we verlieten elke vierkante centimeter grond van de Gazastrook in 2005.
Dat kalmeerde de Islamitische storm echter niet.
de militante islamitische storm die ons bedreigt. bracht de storm alleen maar dichterbij en versterkte die.
Hezbollah en Hamas vuurden duizenden raketten af op onze steden, vanuit de zelfde gebieden die wij hadden ontruimd.
Zie
je toen Israël Libanon en Gaza verliet versloegen de gematigden de
radicalen niet,maar de gematigden werden verslonden door de radicalen.
En ik betreur het te moeten zeggen,
dat
internationale troepen, zoals UNIFIL in Libanon en UBAM (ph) in Gaza
de radicalen niet stopten in hun aanvallen op Israël.
We vertrokken uit Gaza hopende op vrede.
We hebben de nederzettingen in Gaza niet bevroren,maar we hebben ze ontworteld.
We deden precies wat de theorie zegt,
Ga weg, ga terug naar de grenzen van 1967 en ontmantel de nederzettingen.
En ik denk niet dat mensen zich herinneren hoe ver wij zijn gegaan om dit te bereiken.
We hebben duizenden mensen uit hun huizen verdreven.
We trokken kinderen uit hun scholen en hun kleuterscholen.
We hebben synagogen plat gewalst.
We hebben zelfs onze geliefden uit hun graven opgegraven.
En toen! na dat we dit alles gedaan hadden,
Hebben we de sleutels van Gaza aan president Abbas gegeven.
Nu de theorie zegt dat het allemaal zal uitwerken.
En president Abbas en de Palestijnse Autoriteit konden nu beginnen met een vreedzame staat op te bouwen in Gaza.
Je
kan je waarschijnlijk nog wel herinneren dat de hele wereld heeft
geaplaudiseerd. Zij beapplaudisseerden onze terugtrekking als een daad
van groot staatsmanschap.
Het was een gedurfde daad voor de vrede.
Maar dames en heren we kregen geen vrede.
We kregen oorlog.
We kregen Iran, die via zijn proxy Hamas meteen de Palestijnse Autoriteit er uit trapte.
De Palestijnse Autoriteit stortte in een dag in elkaar!
Binnen een dag!
President Abbas zei net op dit podium dat de Palestijnen alleen gewapend zijn met hun hoop en dromen.
JAJA
hoop, dromen en 10.000 raketten en Grad raketten geleverd door Iran,
Om nog maar niet te spreken over de rivier van dodelijke wapens die nu
Gaza binnen stroomt vanuit de Sinaï, uit Libië, en overal vandaan.
Duizenden raketten zijn al neer geregend op onze steden.
Dus je zou moeten begrijpen dat gezien dit alles,de Israëli’s tercht vragen,
Wat
gaat het voorkomen dat dit weer gaat gebeuren op de Westelijke
Jordaanoever? Zie je, de meeste van onze grote steden in het zuiden van
het land liggen enkele tientallen kilometers weg van Gaza.
Maar in
het centrum van het land, tegenover de Westelijke Jordaanoever,liggen
onze steden maar op een paar honderd meter of hoogstens een paar
kilometer afstand van de rand van de Westelijke Jordaanoever.
Dus ik wil jullie vragen.
Zou iemand van jullie ,zou iemand van jullie het gevaar zo dicht bij jullie steden laten komen,bij jullie families?
Zouden jullie zo roekeloos handelen met het leven van jullie burgers?
Israël
is bereid om een Palestijnse staat op de Westelijke Jordaanoever te
hebben, maar we zijn niet bereid om daar een ander Gaza toe te laten.
En dat is waarom we echte veiligheid maatregelen moeten treffen!
Maar de Palestijnen weigeren gewoon daarover te onderhandelen met ons .
Israëli’s herinneren zich de bittere lessen van Gaza.
Maar vele van de Israëlische critici negeren dit gewoon.
Ze adviseren Israël onverantwoordelijk om weer diezelfde gevaarlijke weg op te gaan.
Je kan lezen wat of die mensen zeggen en het is net alsof er niets gebeurd is.
Ze herhalen gewoon hetzelfde advies,
Steeds weer komen ze met de dezelfde formules alsof niets van dit alles gebeurd is.
En deze critici zetten Israël steeds weer onderdruk om vergaande concessies te doen,
zonder eerst Israel’s veiligheid te verzekeren.
Zij
prijzen juist diegenen aan die domweg de onverzadigbare krokodil van
de militante islam voeden, als of het grote staatslieden zijn.
Zij
verwierpen als vijanden van de vrede diegenen onder ons die zeggen dat
we eerst een stevige barrière moeten bouwen om de krokodil bij ons weg
te houden.
Of om op zijn minst een ijzeren staaf in de opengesperde muil van de krokodil te rammen.
Dus in het aangezicht van de labels en de laster, moet Israël luisteren naar beter advies.
Beter een slecht pers bericht,dan een goede grafrede.
En
nog beter zou een eerlijke media zijn waarvan de kennis van de
geschiedenis verder gaat dan het ontbijt, En die de legitieme zorg voor
Israels veiligheidsbelangen begrijpt!
Ik geloof dat in serieuze
vredesonderhandelingen, deze behoeften en problemen goed kunnen worden
aangepakt, maar ze zullen niet worden aangepakt zonder
onderhandelingen.
En de behoeften zijn vele, omdat Israël zo'n klein landje is.
Zonder Judea en Samaria de Westelijke Jordaanoever, is Israël maar negen mijl breed.
Ik wil het voor jullie in perspectief brengen,
omdat jullie allemaal in de stad zijn.
Dat is ongeveer twee derde van de lengte van Manhattan.
Het is de afstand tussen de Battery Park en de Columbia University.
En vergeet niet dat de mensen die in Brooklyn en New Jersey wonen beduidend veel aardiger zijn dan sommige van Israëls buren.
Dus hoe kan je nou weten hoe je zon klein landje kan beschermen?
Dat word omringd door mensen die gezworen hebben het te vernietigen en die tot de tanden bewapend zijn door Iran?
Uiteraard kun je het niet alleen verdedigen vanuit die smalle ruimte binnenin.
Israël
moet meer strategische dieptegang hebben, en dat is precies waarom de
Veiligheidsraad van resolutie 242 het niet nodig vond dat Israël alle
gebieden die het veroverde in de Zesdaagse Oorlog zou verlaten.
Het sprak over terugtrekking uit de gebieden,om het op zon manier te beveiligen en verdedigbare grenzen te krijgen.
En
om zichzelf te beschermen, moet Israël dan ook een langdurige
Israëlische militaire aanwezigheid behouden in cruciale strategische
gebieden op de Westelijke Jordaanoever.
Ik legde dit uit aan president Abbas.
Hij antwoordde dat als een Palestijnse staat een soeverein land zou zijn,hij
nooit een dergelijke regeling zou aanvaarden.
Waarom niet?
Amerika heeft troepen in Japan, Duitsland en Zuid-Korea voor meer dan een halve eeuw.
Groot-Brittannië heeft een luchtruim in Cyprus of liever een luchtmachtbasis in Cyprus.
Frankrijk heeft troepen in drie onafhankelijke Afrikaanse naties.
En geen van deze staten beweren dat ze geen soevereine landen zijn.
En er zijn vele andere vitale beveiligingsproblemen die ook moeten worden aangepakt.
Neem de kwestie van het luchtruim.
Nogmaals, de kleine afmetingen van Israël creeeren gigantische security problemen.
Amerika kan worden doorkruist door een jet vliegtuig in zes uur tijd.
Maar vliegen over Israël van het ene eind tot het andere duurt drie minuten.
Dus
als het kleine luchtruim van Israël door de helft moet worden gehakt,
moet dan die helft worden gegeven aan een Palestijnse staat die niet in
vrede met Israël leeft?
Onze belangrijkste internationale luchthaven is op een paar kilometer afstand van de Westelijke Jordaanoever.
Zonder
vrede zullen onze vliegtuigen dan doelwitten worden voor
luchtafweergeschuts raketten die geplaatst staan in de aangrenzende
Palestijnse staat?
En hoe kunnen we het smokkelen voorkomen in de
Westelijke Jordaanoever? Het is niet alleen de Westelijke Jordaanoever,
Het zijn de Westelijke Jordaanoevers bergen.
Het domineert de gehele kustvlakte waar het grootste deel van de Israelische bevolking woont.
Hoe kunnen we het smokkelen van rakketten voorkomen in deze bergen die zouden worden afgevuurd op onze steden?
Ik breng deze problemen naar voren omdat het geen theoretische problemen zijn.
Maar ze zijn zeer reëel.
En voor de Israëli's zijn het zaken van leven en dood.
Al
deze mogelijke scheuren in de beveiligheid van Israël moeten worden
verzegeld in een vredesakkoord voor dat een Palestijnse staat wordt
verklaard, niet achteraf! want als je ze tot later uitsteld zullen ze
niet worden verzegeld.
En deze problemen zullen exploderen in ons gezicht en de vrede exploderen.
De Palestijnen moeten eerst vrede met Israël sluiten en daarna pas hun staat krijgen. Maar ik zal je vertellen,
Na
dat zo'n vredesakkoord is ondertekend, zal Israël niet het laatste
land zijn die Palestijnse staat zal verwelkomen als nieuw lid van de
Verenigde Naties.
Maar we zullen de eerste zijn omdat te doen!.
En er is nog een ding.
Hamas schend het internationale recht door dat ze onze soldaat Gielad Sjaliet als sinds 5 jaar gevangen houden.
Ze hebben het rode kruis zelfs niet een keer toegestaan hem te bezoeken.
Hij word vast gehouden in een kerker in de duisternis, tegen alle internationale normen in.
Gielad Sjaliet is de zoon van Avieva en Noam Sjaliet.
Hij is de kleinzoon van Zvie Sjaliet,
die aan de Holocaust ontsnapte door in de jaren 1930 als een jongen naar het land van Israël komen.
Gielad
Sjaliet is de zoon van iedere Israëlische familie! Elke natie die hier
vertegenwoordigd is,moet zijn onmiddellijke vrijlating eisen.
Als je een voor een resolutie wilt stemmen over het Midden-Oosten,dan is dat de resolutie die u zou moeten laten passeren.
Dames
en heren, vorig jaar in Israël in de Bar-Ilan Universiteit, dit jaar
in de Knesset en in het Amerikaanse Congres legde ik mijn visie uit
voor de vrede, waarin een gedemilitariseerde Palestijnse staat de
joodse erkent.
Ja! de Joodse staat!
Dit is Immers het orgaan dat de joodse staat erkende 64 jaar geleden.
Nou denken jullie niet dat het voor Palestijnen tijd word om het zelfde te doen?
De
joodse staat Israël zal altijd derechten bescherming van al zijn
minderheden, waaronder ook de meer dan 1 miljoen Arabische burgers van
Israël vallen.
Ik wou dat ik hetzelfde kon zeggen over een toekomstige Palestijnse staat,
Want zoals Palestijnse functionarissen duidelijk maakten een dag geleden .
Feitelijk ik denk dat ze hier zeiden hier in New York.
Ze zeiden dat de Palestijnse staat geen Joden toe zullen laten.
Ze zullen Jood-vrij zijn,judenrein!
Dat is etnische zuivering.
Er zijn wetten vandaag in Ramallah, die zeggen dat de verkoop van grond aan Joden met de doodstraf zal worden gestraft.
Dat is racisme!.
En u weet welke wetten dit oproept.
Israël
heeft geenszins de bedoeling om het democratische karakter van onze
staat te veranderen. We willen niet dat de Palestijnen proberen om het
joodse karakter van onze staat te veranderen. (Applaus) We willen
opgeven we willen dat zij de fantasie opgeven Israel te overstromen met
miljoenen Palestijnen.
President Abbas stond hier, terwijl hij
zei dat de kern van het Israëlisch-Palestijnse conflict de
nederzettingen is. Nou, dat is vreemd. Ons conflict woedt voor, woedde
voor al bijna een halve eeuw voordat er een Israëlische nederzetting op
de Westelijke Jordaanoever was.
Dus als wat president Abbas zegt
waar zou zijn, dan is het, -dan denk ik dat de nederzettingen waar hij
het over heeft Tel Aviv, zijn en Haifa, Jaffa, Be'er Sheva. Misschien
is dat wat hij bedoelde de vorige dag toen hij zei dat Israël al voor
63 jaar Palestijns land bezet houd.
Hij zei niet vanaf 1967, hij zei vanaf 1948.
Ik hoop dat iemand de moeite zal nemen om hem dit een keer te vragenwant het illustreert een eenvoudige waarheid,
De kern van het conflict is niet de nederzettingen.
Maar de nederzettingen zijn een gevolg van het conflict. (Applaus)
De
nederzettingen moeten er zijn,het is een probleem dat moet worden
aangepakt en opgelost in de loop van de onderhandelingen.
Maar de kern van het conflict is altijd geweest en helaas blijft nog steeds ,
de weigering van de Palestijnen om een joodse staat te erkennen binnen wat voor grenzen dan ook.
border.
Ik denk dat het tijd is dat de Palestijnse leiders gaan erkenen,
wat elke serieuze internationale leider heeft erkend,
Van
Lord Balfour en Lloyd George in 1917 aan,tot president Truman in 1948,
Tot president Obama aan toe nog maar die hier heeft gezegd twee dagen
geleden.
Israël is de Joodse staat!.
President Abbas stop met om de kwesties heen te lopen.
Erken de Joodse staat en sluit vrede met ons.
In een dergelijke echte vrede is Israël bereid om pijnlijke compromissen te sluiten.
Wij zijn van mening dat de Palestijnen geen onderdanen noch burgers van Israël behoren te zijn.
Ze moeten leven in een vrije staat van zich zelf.
Maar ze moeten klaar zijn, net als wij om compromisen te sluiten.
En
we zullen weten dat ze klaar zijn voor compromisen en voor de vrede
als zij beginnen met de veiligheid eisen van Israël serieus te nemen.
en wanneer ze stoppen met het ontkennen van onze historische verbinding met onze oude vaderland.
Ik hoor vaak dat ze Israël er van beschuldigen Jeruzalem te verjoodsen.
Dat is hetzelfde als de Anerikanen er van te beschuldigen Washington te verAmerikanizeren.
Of dat de Briten Londen te Brits maken.
Jullie weten waarom we Joden genoemd worden? Omdat we uit Judea vandaan komen.
In
mijn kantoor in Jeruzalem, daar ligt is een oud zegel. Het is een
zegelring van een joodse ambtenaar uit de tijd van de Bijbel.
De zegelring is vlak naast de westelijke muur gevonden, en het dateert 2.700 jaar terug, uit de tijd van koning Hizkia.
Nou er is staat een naam van de Joodse ambtenaar in de ring ingegraveerd in het Hebreeuws.
Zijn naam was Netanyahu. Dat is mijn achternaam.
Mijn
voornaam Benjamin dateert van een duizend jaar eerder naar Benjamin
Benjamien,de zoon van Jacob die ook bekend stond als Israël.
Jakob
en zijn 12 zonen zwierven door de zelfde heuvels van Judea en Sumerië
4000 jaar geleden, en er is altijd al een on onderbroken Joodse
aanwezigheid in het land geweest.
En voor deze Joden die werden verbannen uit ons land die zijn nooit gestopt met te dromen om terug te komen.
Joden in Spanje aan de vooravond van hun uitzetting,
joden in de Oekraïne die op de vlucht waren voor de pogroms,
joden die vochten in het getto van Warschau terwijl de nazi’s ze omsingelden.
Die zijn nooit gestopt met bidden, ze zijn nooit gestopt met verlangen.
Ze fluisterden,
Volgend jaar in Jeruzalem. Volgend jaar in het beloofde land!
Als de minister-president van Israël spreek ik voor honderden generaties van Joden,
die waren verspreid over de landen.
En die hebben geleden onder al het kwaad die onder de zon is,
maar die nooit de de hoop opgaven op het herstel van hun nationale leven in die ene en enige Joodse staat.
Dames en heren, ik blijf hopen dat president Abbas mijn partner zal worden voor vrede.
Ik heb hard gewerkt om die vrede te bevorderen.
De dag dat ik aantrad heb ik gepleit voor directe onderhandelingen zonder voorwaarden vooraf. President Abbas reageerde niet.
Ik schetste een visioen van vrede van twee staten voor twee volkeren.
Hij
reageerde nog steeds niet Ik verwijderde honderden wegversperringen en
controleposten om het vrije verkeer in de Palestijnse gebieden te
vergemakkelijken,
Dit bracht een fantastische groei in de Palestijnse economie teweeg.
Maar nogmaals ,geen reactie.
Ik nam de ongekende stap van het bevriezen van nieuwe gebouwen in de nederzettingen voor 10 maanden.
Geen minister-president deed dat ooit eerder. Nogmaals u applaudiseerde, maar er kwam geen reactie. Geen reactie.
In de afgelopen weken, hebben Amerikaanse functionarissen ideeën aangedragen om nieuwe vredesbesprekingen te starten.
Er waren dingen in die ideeën over grenzen die ik niet leuk vond.
Er waren dingen in over de Joodse staat vaarvan datweet ik zeker,wat de Palestijnen niet willen.
Maar met al mijn bedenkingen,was ik bereid om verder te gaan met deze Amerikaanse ideeën.
President Abbas, waarom doe je niet mee?
We moeten stoppen met te onderhandelen over de onderhandelingen.
Laten we gewoon aan de slag gaan.
Laten we onderhandelen over vrede.
Ik heb jarenlang Israel verdedigd op het slagveld.
Ik heb Israel tientallen jaren verdedigd aan het hof van de publieke opinie.
President Abbas jij hebt je leven gewijd aan het bevorderen van de Palestijnse zaak.
Moet
dit conflict nog generaties lang door gaan?, Of zullen we het mogelijk
maken dat onze kinderen en onze kleinkinderen zullen kunnen spreken in
de komende jaren over het feit hoe of wij het tot een einde hebben
gebracht. er een eind aan?
Dat is waar we naar moeten streven en dat is wat ik geloof dat wij kunnen bereiken.
In twee en een half jaar, ontmoetten we elkaar slechts 1 x in Jeruzalem,
Alhoewel mijn deur altijd open is geweest voor jou.
Als je wilt kom ik naar Ramallah.
Eigenlijk heb ik een betere suggestie.
We hebben allebei net duizenden mijlen gevloge op weg naar New York.
Nu zijn we in dezelfde stad. We zitten in het zelfde gebouw.
Dus laten we elkaar hier vandaag ontmoeten in het gebouw van de Verenigde Naties.
Wat is daar om een ontmoeting tegen te houden? Als we echte vrede willen ,
Wat kan ons stoppen om de vredesonderhandelingen te starten?
En ik stel voor dat we open en eerlijk gaan praten.
Laten we luisteren naar elkaar.
Laten
we doen wat we zeggen in het Midden-Oosten: Let's talk doegrie . Dat
betekent recht doorzee. Ik zal jouw vertellen over mijn noden en
zorgen.
En Jij kunt de jouwe aan mij vertellen
En met Gods hulp zullen we de overeenkomsten voor de vrede vinden..
Er is een oud Arabisch gezegde dat je niet kunt klappen met een hand. Welnu hetzelfde geldt voor vrede.
Ik kan niet alleen vrede sluiten.
Ik kan geen vrede zonder sluiten zonder jou.
President Abbas ik reik u mijn hand,de hand van Israël in vrede.
Ik hoop dat u die hand zult grijpen.
We zijn allebei de zonen van Abraham.
Mijn volk noemt hem Avram.
Uw mensen noemen hem Iebrahiem.
We delen dezelfde patriarch. We wonen in het zelfde land. Ons lot is met elkaar verwoven.
Laten ons de visie van Jesaja realiseren.
(Jesaja 09:01 in het Hebreeuws)
De mensen die wandelen in de duisternis zullen een groot licht zien.
Laat dat licht het licht van de vrede zijn.